Σήμερα η οικονομία της άλλοτε πρωτεύουσας της Ηλείας, της πόλης του Πύργου κινείται στα όρια της κατάρρευσης και του αφανισμού. Όλα τα χρόνια η οικονομία στηριζόταν,
στήν σχετικά μεγάλη μερίδα του πληθυσμού της, που ασχολούνταν ή αργοσχολούνταν στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Τώρα με την Καλικρατική μεταβολή, την οικονομική κρίση, αυτή η μερίδα συρρικνώνεται, μαζί και τα εισοδήματά τους, δημιουργείται έτσι σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης της αγοράς της πόλης. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη εξεύρεσης νέων τρόπων ή μεθόδων αύξησης των εσόδων.
Αρνητικός επίσης παράγοντας εκτός από την γραφειοκρατική γάγγραινα του Ελληνικού κράτους είναι κυρίως η έλλειψη οραματισμένων μυαλών και ανθρώπων άξιων να ηγηθούν των καίριων θέσεων εξουσίας αυτής της πόλης. Η μετριότητα, η ασχετοσύνη, η απειρία, η ακαμψία, η ουσιαστική κενότητα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν, τους με μόνα τα κομματικά κριτήρια εγκατεστημένους τοπικούς άρχοντες.
Είναι έγκλημα, να περνάει ετησίως, 12 μήνες το χρόνο, ένας χρυσοφόρος ποταμός, του ενός
εκατομμυρίου τουριστών καταναλωτών, ακριβώς δίπλα μας, (Κατάκολο - Ολυμπία), και η πόλη του Πύργου να μήν απολαμβάνει ούτε μία σταγόνα αυτού του πλούτου.
Δεν υπάρχει πουθενά στο λιμάνι ένας ενημερωτικός χάρτης, μία πινακίδα που να οδηγεί στην πόλη, το εμπορικό κέντρο της Δυτικής Πελοποννήσου.
Δεν υπάρχει ξενόγλωσση (πολύγλωσση) ενημερωτική ιστοσελίδα του Δήμου. Δεν υπάρχει αστική ή σιδηροδρομική συγκοινωνία που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτών των πελατών. Και γενικά δεν υπάρχει καμία μέριμνα ώστε όλος αυτός ο κόσμος να περνά τις λίγες ώρες παραμονής του στο τόπο μας ευχάριστα και να ξοδεύει τα Ευρώ του με ευχαρίστηση.
Το SHOPING THERAPY είναι άγνωστο στους Πυργιώτες, το γνωρίζουν όμως οι Πατρινοί και το προωθούν. Όταν τα πλοία αλλάξουν ρότα ίσως θάνε αργά για δάκρυα.
Δεν υπάρχει πουθενά στο λιμάνι ένας ενημερωτικός χάρτης, μία πινακίδα που να οδηγεί στην πόλη, το εμπορικό κέντρο της Δυτικής Πελοποννήσου.
Δεν υπάρχει ξενόγλωσση (πολύγλωσση) ενημερωτική ιστοσελίδα του Δήμου. Δεν υπάρχει αστική ή σιδηροδρομική συγκοινωνία που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτών των πελατών. Και γενικά δεν υπάρχει καμία μέριμνα ώστε όλος αυτός ο κόσμος να περνά τις λίγες ώρες παραμονής του στο τόπο μας ευχάριστα και να ξοδεύει τα Ευρώ του με ευχαρίστηση.
Το SHOPING THERAPY είναι άγνωστο στους Πυργιώτες, το γνωρίζουν όμως οι Πατρινοί και το προωθούν. Όταν τα πλοία αλλάξουν ρότα ίσως θάνε αργά για δάκρυα.
Η Δημοτική αρχή και ο εμπορικός σύλλογος έχουν χρέος και καθήκον να μετατρέψουν τη πόλη αυτή σε μια εύρωστη τουριστική πόλη. Ο σύλλογος έχει χρέος να δώσει την δυνατότητα στα εμπορικά καταστήματα του κέντρου να μένουν ανοιχτά, όταν και όσο χρόνο υπάρχουν πλοία στο λιμάνι.
Ο Δήμος πρέπει να επιμεληθεί την προώθηση και την κατασκευή ενός τουριστικού αξιοθέατου, που θα γίνει ο πόλος έλξης, το σημείο αναφοράς, κάτι το ξεχωριστό για την πόλη μας, που να γίνει το σύμβολο όλης της Πελοποννήσου.
Πρέπει ΝΑ ΗΓΗΘΕΙ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ, ΕΝΟΣ ΠΥΡΓΟΥ, ΕΝΟΣ ΜΝΗΜΕΙΟΥ, TOY ΣΥΜΒΟΛΟΥ
ΤΗΣ ΧΑΜ¨ΕΝΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
Το οικοδόμημα που προσδιόρισε το όνομα αυτής της πόλης της Δυτικής Πελοποννήσου, πριν περίπου 400 χρόνια ο πύργος του Τσερνωτά, (Ηταν αυτός που έδωσε το ονομά στη πόλη μας) δεν υπάρχει πιά. (κατεδαφίστηκε καλώς ή κακώς από τους προγόνους μας, για να μην τους θυμίζει την Τουρκοκρατία.)
Σήμερα δεν νοείται το όνομα της μεγαλύτερης πόλης της Δυτικής Πελοποννήσου, να είναι Πύργος και να μην υπάρχει ίχνος οικοδομήματος, που να θυμίζει πύργο.
Υποχρέωση και σκοπός όλων των Ηλείων και ιδίως των Πυργίων είναι να επαναοικοδομήσουν το πύργο τους.
Σύμφωνα δε με το πνεύμα της εποχής, ο πύργος αυτός θα πρέπει να έχει μοντέρνα σχεδίαση και κατασκευή. Μπορεί επίσης να είναι αντισεισμικός, και κατασκευασμένος από ελαφριά ανακυκλώσιμα οικοδομικά υλικά. Να είναι ενεργειακά αυτόνομος, αξιοποιώντας τις πράσινες ανανεώσιμες πηγές.Να μην υπάρχει πανομοιότυπος πουθενά αλλού.
Να είναι λειτουργικός, και οικονομικά προσοδοφόρος και βιώσιμος.
Να είναι το αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης αυτής της Ηλείας.
Να είναι το αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης αυτής της Ηλείας.
Και να εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών.
Να γίνει ο κύριος μοχλός της εμπορικής και τουριστικής ανάπτυξης.
Θα μπορούσε να γίνει δε το σημείο αναφοράς της Περιοχής, της πόλης, το στολίδι μας, το χαρακτηριστικό οικοδόμημά μας, το κτήριο που θα μας έκανε περήφανους όλους τους Ηλείους και θα άφηνε στην ιστορία τούς κατασκευαστές του, όπως αυτός του Αιφελ ή του Τσερνωτά.
Στα θεμέλια του, θα μπορούσε να φιλοξενήσει υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων,(κάτι που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη η πόλη).
Να γίνει ο κύριος μοχλός της εμπορικής και τουριστικής ανάπτυξης.
Θα μπορούσε να γίνει δε το σημείο αναφοράς της Περιοχής, της πόλης, το στολίδι μας, το χαρακτηριστικό οικοδόμημά μας, το κτήριο που θα μας έκανε περήφανους όλους τους Ηλείους και θα άφηνε στην ιστορία τούς κατασκευαστές του, όπως αυτός του Αιφελ ή του Τσερνωτά.
Στα θεμέλια του, θα μπορούσε να φιλοξενήσει υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων,(κάτι που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη η πόλη).
Από την κορυφή του, θα μπορούσε να προσφέρει μια ανεπανάληπτη συγκίνηση, στον επισκέπτη με την ανεμπόδιστη πανοραμική θέα όλου του Ηλιακού κάμπου και του Ιονίου πελάγους.
Θα μπορούσε δε να προσελκύσει το ενδιαφέρον κυρίως αυτών των τουριστών, που στοιβάζονται καθημερινά στο Κατάκολο και δεν έχουν άλλες εναλακτικές επιλογές στο Shoping therapy ή ψυχαγωγίας. Όλοι δεν ενδιαφέρονται για την αρχαία Ολυμπία, και οι επιλογές της αγοράς του Κατακόλου είναι πολύ περιορισμένες, πολλές δε φορές είναι αδύνατον να δεχθεί όλον αυτόν τον όγκο των τουριστών πελατών.
Θα μπορούσε δε να προσελκύσει το ενδιαφέρον κυρίως αυτών των τουριστών, που στοιβάζονται καθημερινά στο Κατάκολο και δεν έχουν άλλες εναλακτικές επιλογές στο Shoping therapy ή ψυχαγωγίας. Όλοι δεν ενδιαφέρονται για την αρχαία Ολυμπία, και οι επιλογές της αγοράς του Κατακόλου είναι πολύ περιορισμένες, πολλές δε φορές είναι αδύνατον να δεχθεί όλον αυτόν τον όγκο των τουριστών πελατών.
Θα ήταν δε τα οικονομικά οφέλη και το κέρδος για στους πολίτες αυτής της πόλης ανυπολόγιστα.
Θα ήταν η πιό σίγουρη επένδυση για τις επόμενες γενιές, και ας βρισκόμαστε σε οικονομική ύφεση. (οι καλύτερες επενδύσεις θεμελιώνονται σε περιόδους κρίσεων)
Όσον αφορά δε τη μορφή του τώρα, θα πρότεινα, ένα σχέδιο με βάση το γράμμα Πί, που είναι το πρώτο γράμμα της λέξης Πύργος.
Θα ήταν η πιό σίγουρη επένδυση για τις επόμενες γενιές, και ας βρισκόμαστε σε οικονομική ύφεση. (οι καλύτερες επενδύσεις θεμελιώνονται σε περιόδους κρίσεων)
Όσον αφορά δε τη μορφή του τώρα, θα πρότεινα, ένα σχέδιο με βάση το γράμμα Πί, που είναι το πρώτο γράμμα της λέξης Πύργος.
Ισως είναι η πιο κατάλληλη μορφή που θα πρέπει να έχει ο πύργος μας, εξασφαλίζοντας επιπλέον έτσι, καλύτερη ευστάθεια στην σεισμογενή περιοχή μας και περισσότερους χώρους στην κορυφή του.
Το Πι επίσης εκτός από Πύργος, σημαίνει, Πολιτισμός, Παιδεία, Πόλη προμαχώνας, Πατρίδα, Πλούτος.
Με Πι συμβολίζεται η γέφυρα, που ενώνει το παρελθόν με το παρόν. Είναι το σύμβολο της Πύλης, ένα σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε τόσο πολύ κατά την αρχαιότητα, (Πύλη Ανδριανού στην Αθήνα, Πύλη του Θριάμβου στο Παρίσι κλπ.) σαν σύμβολο εξουσίας, πλούτου, ανάμνησης σπουδαίων γεγονότων.
Από Πι επίσης αρχίζει και η τελευταία λαβωματιά που έπληξε τη πόλης μας, που ήταν η Πυρά και οι Πυρκαγιές, που πυρπόλησαν την γη μας, και πλήγωσαν τόσο πολύ το Περιβάλλον και αφάνισαν τόσες αθώες παιδικές ψυχές.
Έτσι αυτό το οικοδόμημα θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΜΝΗΜΕΊΟ, και θα πρέπει να αφιερωθεί στο περιβάλλον
" ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ του ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ"
" ΜΝΗΜΕΙΟ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ"
Το Μνημείο της Πυρόπληκτης Πελοποννήσου. Γής του Πέλοπα, μιας περιοχής που δοκιμάστηκε τόσο σκληρά από τις τελευταίες πυρκαγιές.
Θα ήταν ίσως ο ελάχιστος φόρος τιμής σε όλα εκείνα τα αδικοχαμένα θύματα που έχασαν τη ζωή τους. Και που ακόμα το κράτος μας δεν έχει αναγνωρίσει τις ευθύνες του.
Για να θυμούνται οι επόμενες γενιές τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής, και πώς πρέπει στο εξής, να φροντίζουν και να προστατεύουν το περιβάλλον, γιατί είναι η ίδια τους η ζωή.
Θα ήταν ίσως ο ελάχιστος φόρος τιμής σε όλα εκείνα τα αδικοχαμένα θύματα που έχασαν τη ζωή τους. Και που ακόμα το κράτος μας δεν έχει αναγνωρίσει τις ευθύνες του.
Η θέση δε που θα του άρμοζε, είναι το υψηλότερο σημείο της κεντρική πλατείας. Θα μπορούσε επίσης στο εσωτερικό του να φιλοξενήσει χώρους καταστημάτων και χώρους επισκέψιμους, εκθέσεων, αναψυχής κλπ.
Όσο δε για το κόστος του, θα μπορούσε να κατασκευασθεί με αυτοχρηματοδότηση (Την πολύχρονη εκμετάλλευσή του από τους κατασκευαστές, με εισιτήριο εισόδου, την ενοικίαση του πάρκινγκ, των καταστημάτων, και παρατηρητηρίων, εγκατάσταση κεραιών, κλπ). Χωρίς να κοστίσει στον πολίτη μια δραχμή.
Η πολιτεία και ο Δήμος θα μπορούν να έχουν σημαντικά έσοδα από τους φόρους και τα άλλα τέλη. Πολλές θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν επίσης.
Η πολιτεία και ο Δήμος θα μπορούν να έχουν σημαντικά έσοδα από τους φόρους και τα άλλα τέλη. Πολλές θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν επίσης.
Η υλοποίηση του παραπάνω εγχειρήματος, όσο παράδοξη και παράτολμη κι αν ακούγεται, είναι εφικτή και θα έδινε με σιγουριά, μιά νέα πνοή και ζωή στην πόλη μας.
Θα έδινε πίσω στην πόλη, την χαμένη της ταυτότητα, μια πολιτιστική ταυτότητα που την έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη.
Όλοι θα πρέπει να συμβάλουμε στην διάδωση αυτής της ιδέας, στην αναπλήρωση αυτού του χαμένου κομματιού παζλ της ιστορίας της πόλης μας.
Δημήτρης Κακούρης τουριστικός επιχειρηματίας
Δημήτρης Κακούρης τουριστικός επιχειρηματίας
Καταθέστε και τις δικές σας προτάσεις και απόψεις σχόλια.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΠΑΡΟΜΟΙΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ
Spinnaker Tower στην Αγγλία.(3η φωτογραφία)
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΣΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
12 σχόλια:
Προσοχή προσοχή!
Επειδή από Π αρχίζει και η Παρακμή, αυτή που έχει απλώσει το βαρύ της πέπλο πάνω από την πόλη και το νομό μας, μην τη φορτώσουμε με άλλο ένα άθλιο έκτρωμα.
Έχεις εμπιστοσύνη στις επιλογές των αρχιτεκτόνων; Εγώ καμμία. Δες τα τσιμεντόκουτα που πήραν τη θέση των νεοκλασσικών της πόλεως. Δες το Διοικητήριο και το κτήριο του Δήμου στην Πατρών και Τάκη Πετροπούλου. Δες τις πολυκατοικίες που κατέστρεψαν για πάντα τη μοναδική θέα από το Επαρχείο. Έβλεπες Κατάκολο, Λίμνα, Αλφειό, τώρα βλέπεις ταράτσες και κεραίες. Γιατί να πάει ο επισκέπτης στο Επαρχείο πια; Άσχημα, άκομψα, άχρηστα κτήρια για μια επαρχιακή πόλη, την έκαναν ακόμη πιο μίζερη.
Οι Πατρινοί ανοικοδόμησαν το φάρο τους. Γιατί εμείς να μην ανοικοδομήσουμε τον πύργο του Τσερνωτά στην παλιά του θέση ή κάπου εκεί κοντά; Ίσως χρειαστεί να κοπούν μερικά πεύκα, αλλά έχουμε χώρο να φυτέψουμε τα δεκαπλάσια.
Μνημεία δε που να χαρακτηρίζουν την πόλη και την περιοχή,υπάρχουν ένα σωρό, μόνο που είναι ερείπια: Δήμητρα, Ιπποφορβείο, Ινστιτούτο ΑΣΟ, Αποθήκες ΑΣΟ, οικία Παπαγιάννη, Μανωλοπούλειο, Καρανικολού στο Λεβεντοχώρι, κι αν ψάξεις, θα βρεις κι άλλα. Ας αναστηλώσουμε πρώτα αυτά και βλέπουμε μετά με τις νέες ανεγέρσεις.
Συγχαρητήρια για την όλο και καλύτερη όψη του ιστολογίου σου.
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι Πατρινοί γνώριζαν πως ήταν ο φάρος τους και τον ανοικοδόμησαν. Εκτός αυτού ο φάρος κατασκευάστηκε σε άλλο σημείο και βέβαια πιστέψτε με δεν θύμισε σε κανένα πατρινό αυτό που ήταν πριν.
Ο πύργος του Τσερνωτά δεν είναι γνωστό καν πως ήταν ούτε που ακριβώς ήταν. Γνωρίζουμε στο επαρχείο αλλά που δεν γνωρίζουμε. Μην ξεχνάτε οτι έχει αλλάξει η μορφή του. Όταν επισκέφθηκα τον Πύργο για πρώτη φορα, αν και κατάγομαι απο εκεί, στενοχωρήθηκα γιατί παρ'ολο που υπάρχουν παρα πολλά μνημεία, νεοκλασσικά κ.λπ. για να αναδειχθούν, ολα ήταν εγκαταλελειμένα. Τι να πώ για το Μανωλοπούλειο; Το μόνο που με χαροποίησε ήταν η παλιά ψαραγορά στον Άγιο Αθανάσιο που ανακαινίστηκε.
Νομίζω οτι η άποψη του βυτιναίου "Βικιπαίδεια:Παραβίαση προηγούμενης φραγής" είναι η καλύτερη.
Έχεις δίκιο Λυδήριε, αλλά η λύση είναι απλή: επειδή δεν πρόκειται για αναστήλωση υπαρκτού μνημείου, μπορούμε απλώς να αντιγράψουμε ένα από τα σωζόμενα πυργόσπιτα της Πελοποννήσου - υπάρχουν ευτυχώς κάμποσα και μάλιστα στην ορεινή Αχαΐα. Δεν χρειάζεται να γίνει στην ακριβή θέση. Λίγο πιο πέρα, δε χάλασε ο κόσμος.
Από τσιμέντο και κακογουστιά δεν πάσχει η Ηλεία. Από καλαισθησία και ανάδειξη του παρελθόντος της πάσχει.
Ηλεία δεν είναι μόνο η Ολυμπία και η Ήλις. Είναι και τα βυζαντινά, και τα φράγκικα, και το σπίτι του Σισίνη, και το σπίτι του Μπελογιάννη, και ο πύργος του Τσερνωτά.
Όταν το συνειδητοποιήσουμε, θα αλλάξει και η πατρίδα μας και εμείς.
Όταν πήγα στο επαρχείο για πρώτη φορά απογοητεύτηκα γιατί το είχα φανταστεί στο μυαλό μου κάπως διαφορετικά (μέσα απο τις περιγραφές και απο τα καρτ ποστάλ).
Παρ'ολα αυτά δεν ξέρω αν θα "έλεγε" να ξαναφτιαχτεί ο πύργος του Τσερνωτά, τον οποίο οι ίδιοι κάτοικοι του κατέστρεψαν. Καλύτερα θα ήταν το επαρχείο να γινόταν πάρκο, να γκρεμιζόταν αυτός ο απαράδεκτος τοίχος και να ενωνόταν με το κάτω μέρος. Δεν ήξερα πάντως οτι υπάρχει ακόμα το σπίτι των Σισίνιδων στη Γαστούνη. Υπάρχουν ακόμα απόγονοι αυτής της οικογένειας;
Σημείωση: στο παραπάνω δικό μου σχόλιο στο τέλος έκανα λάθος κοπυ πειστ. Αυτό ήθελα να γράψω: Νομίζω οτι η άποψη του Βυτιναίου "Ας αναστηλώσουμε πρώτα αυτά και βλέπουμε μετά με τις νέες ανεγέρσεις" είναι η καλύτερη.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας στο θέμα. Εγώ απλώς προβάλλω μιά ιδέα, που πιστεύω αν βρει υποστηρικτές υπάρχει η πιθανότητα να ανακόψη τη φόρα της παρακμής που έχει πάρει ο τόπος μας.
Υπενθυμίζω πως ο πύργος του Αιφελ αρχικά κατασκευάστηκε για τις ανάγκες κάποιας έκθεσης, έκτοτε έγινε το σύμβολο του Παρισιού, της Γαλλίας και ίσως της Ευρώπης.
Καλό ειναι να συντηρούμε τα παλιά μνημεία, αλλά νομίζω πως πρέπει να βλέπουμε και μπροστά. Καθοδηγούμενοι απο το παρελθόν να οδηγούμε πρός το μέλλον. Να μην αφήνουμε τις εποχές να μας ξεπερνάνε, αλλά εμείς να ξεπερνάμε τις εποχές. Τότε μόνο γράφεται, η ιστορία.
Και πάλι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Δημήτρης.
Δεν διαφωνώ για την δημιουργία κάτι καινούριου. Διαφωνώ με τη συγκεκριμένη ιδέα (πύργος Τσερνωτά) γιατί ως γνωστόν η μιμήση τις περισσότερες φορές οδηγεί σε αποτυχία.
Μικρογραφία του Πύργου του Άιφελ υπάρχει στα Φιλιατρά Μεσσηνίας, αν δεν απατώμαι. Δε θα το χαρακτήριζα ακριβώς τοπόσημο. Μάλλον προς την κιτς πινελιά του χωριού μου φαίνεται, και μάλιστα το τρώει η σκουριά.
Το Παρίσι είχε το πολιτιστικό υπόβαθρο να υποστηρίξει κάτι τόσο πρωτοποριακό, όσο ο Πύργος του Άιφελ. Το Τόκιο, που έχει κι αυτό κάτι ανάλογο, δεν το αξιοποίησε προς την κατεύθυνση του τοποσήμου. Όπως και η Αθήνα δεν αξιοποίησε τα έργα του Καλατράβα. Μόλις τέσσερα χρόνια μετά και έχουν ξεχαστεί, αφού δεν είναι επισκέψιμα.
Δείτε την είσοδο του Πύργου από την Εθνική Οδό. Ένα γλυπτό, που αντί για φλόγα, θυμίζει περισσότερο νεροχύτη στημένο όρθιο και ένας μισοσαπισμένος ξύλινος φράχτης που θυμίζει στάβλο. Με τέτοιους καλλιτέχνες θα φτιάξουμε τέχνη στην πόλη;
Το πρόβλημά μου δεν είναι το νέο, αλλά η ανικανότητα των Ελλήνων αρχιτεκτόνων και πολιτικών να διατηρήσουν και να προαγάγουν την αρχιτεκτονική κληρονομιά. Τον κίονα του ναού του Διός στην Ολυμπία μια χαρά δεν τον αναστήλωσαν; Το Φιλιππείον δεν είναι πολύ ωραίο; Το σπίτι των Σισίνηδων στη Γαστούνη δε σώθηκε με την αναστήλωση; Γιατί δεν είναι σε θέση να ανοικοδομήσουν ένα πυργόσπιτο της εποχής της Τουρκοκρατίας; Δε μιλάμε για το Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, μιλάμε για ένα πέτρινο σπίτι το πολύ τριών ορόφων. Στην ορεινή Πελοπόννησο υπάρχουν αρκετά δείγματα, όπως ο πύργος των Πετμεζαίων στα Σουδενά.
Οι Πολωνοί αναστήλωσαν ολόκληρη τη βομβαρδισμένη Βαρσοβία μετά τον πόλεμο. Οι Ρώσοι τα θερινά ανάκτορα, οι Ούγγροι τα δικά τους ανάκτορα, οι Άγγλοι, οι Τούρκοι το ίδιο. Ακόμη και οι Σέρβοι μετά τους βομβαρδισμούς του 1999, έκαναν θαύματα.
Οι μόνοι άχρηστοι είμαστε εμείς. Με πονάει που το παραδέχομαι και το γράφω, αλλά αυτό είναι η αλήθεια. Περιστοιχιζόμαστε από τόση ασχήμια και κακομοιριά, που θέλουμε και άλλη τόση, γιατί έχουμε γίνει ένα με αυτήν.
Η πύλη του Αδριανού και όσες παρόμοιες, έχει, με τη στήριξη τόσων ιερατείων από τότε, πάνω της τη φράση του αλαζόνα: "εδώ δεν είναι η πόλη του Θησέα, αλλά δική μου"...
Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη προσφορά στην ανθρωπότητα, σήμερα που το πετρέλαιο τελειώνει και τα αδιέξοδα συσσωρεύονται, από το να ιδρύσετε σε μια περιοχή όπου δοξάστηκε η κατασυκοφαντημένη άμεση δημοκρατία των Ολυμπιακών αγώνων, μια διεθνή κίνηση για Συμφιλιωτικό Ενιαίο Ψηφοδέλτιο, αυτό ακριβώς που ήταν το μοναδικό κριτήριο συμμετοχής, παράλληλα με την τήρηση Εκεχειρίας;
Γιατί να φοβηθούμε τη διάδοση της ευεργετικής για όλους αλήθειας;
Γίνετε ο πύργος τού Θάρρους και της Διεθνούς Συμφιλίωσης!
Ειναι λαθος ρε παιδια η ανεγερση πυργου στο επαρχειο...Δεν διαφωνω με την ιδεα της ανεγερσης ενος πολιτιστικου κεντρου,το οποιο θα περιλαμβανει εκθεσιακους χωρους,μαγαζια(τα οποια μπορει να νοικιαζονται σε ιδιωτες και να βγαινουν τα εξοδα συντηρησης του χωρου),θεατρο,γραφεια και εγκαταστασεις αθλητικων,πολιτιστικων κ.α. συλλογων και αλλα πολλα...αλλα προς θεου,πρεπει να επιβαρυνουμε το ηδη επιβαρυμενο κεντρο της πολης μας με ενα τετοιο τεραστιο κτιριο??υπαρχουν τοσοι χωροι που περιμενουν να αξοιποιηθουν...και για να γινω και λιγο επικαιρος,ενας τετοιος χωρος ειναι στην εισοδο της πολης του Πυργου,η εκταση των 98 στρεμματων της ΣΚΟΣ Α.Ε.(πρωην ΑΣΟ) που τοσος ντορος γινεται τις τελευταιες ημερες για την ενοικιαση του σε μεγαλη κατασκευαστικη εταιρια για την ανεγερση μεγαλου εμπορικου κεντρου.Χωρος ιδανικος,στην εισοδο της πολης,ορατος απο την εθνικη οδο,θα μπορουσε να γινει το στολιδι της πολης.Και ας ξεκολλησουμε λιγο απο το παρελθον,δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να ξαναφτιαξουμε ενα κτιριο με μορφη πυργου!
Φίλε Νίκο ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
Η διαφορά μας είναι, ότι η πρόταση μου είναι μια ιδέα που αν αξιοποιηθεί κατάλληλα θα μπορούσε να κρατήσει τον κόσμο στο κέντρο και επιπλέον θα μπορούσε να προσελκύσει και άλλους επισκέπτες στο εμπορικό κέντρο της πόλης μας. Ο βασικός στόχος της ιδέας είναι, χωρίς να κοστίσει πολύ, να γίνει κάτι ώστε να δοθεί μια νέα ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη αυτής της πόλης. Όσο για τη θέση της ΣΚΟΣ μπορεί να είναι ιδανική για αυτά που περιγράφεις, αλλά εγώ βλέπω δυσβάσταχτα έξοδα για τον πολίτη χωρίς ποτέ κανείς να εγγυάται ότι θα γίνει απόσβεση. Θα ήταν καλή όταν στην πόλη υπήρχε οικονομική ευημερία και όχι μαρασμός όπως σήμερα. Σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια θα στοιχίσει μόνο η απαλλοτρίωση των 98 στρεμμάτων.
Σήμερα την οικονομία αυτής της πόλης στηρίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά δεν είναι όλοι οι κάτοικοι υπάλληλοι, και όταν με την οικονομική κρίση και οι υπάλληλοι βρεθούν και αυτοί σε δυσκολία, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα και η οικονομία του Δήμου να καταρρεύσει, για αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί που επενδύουμε σαν τόπος.
Αυτοί που θέλουν εμπορικό κέντρο στη ΣΚΟΣ πιθανόν υπολογίζουν εκτός από τους ντόπιους καταναλωτές και τους πελάτες των κρουαζιερόπλοιων, κάτι που ο Δήμος μας και ο Εμπορικός σύλλογος της πόλης αγνοεί συστηματικά. Και αν δεν το κάνουν εκεί πιθανόν να το κάνουν κάπου αλλού, και ο Δήμος μας θάνε διπλά χαμένος. Απεναντίας η ιδέα του πύργου στο κέντρο της πόλης θάνε πόλος έλξης για αυτούς τους πελάτες.
Επειδή δε θεωρώ πως έχετε ρόλο στα κοινά αυτής της πόλης, σας καλώ να είστε πολύ προσεχτικοί όταν, ειδικά σήμερα λέτε όχι, σε επενδυτές, σε επενδύσεις, και σε καινούργιες ιδέες.
Δημήτρης Κ.
Κατ'αρχην να σας ενημερωσω πως εχω ενα μικρο ρολο στα κοινα της πολης,ως γραμματεας του Συμβουλιου Νεων Πυργου.Δεν λεω οχι στις επενδυσεις,λεω οχι σε επενδυσεις που γινονται εις βαρος της αναπτυξης της πολης.Επισης,επειδη ξεχασα να το αναφερω στο προηγουμενο post,να πω στον φιλο "Βυτιναιο" οτι υπαρχουν και καποιοι αρχιτεκτονες οι οποιοι ΔΕΝ ειναι αχρηστοι.Υπαρχουν παρα πολλοι που δεν εχουν ιδεα βεβαια,αλλα δεν ειναι ολοι ετσι!Υπαρχουν και στην πολη μας καποιοι που θα μπορουσαν να προσφερουν εργο,αλλα οταν οι πολιτικοι ψαχνουν να βρουν τους πιο φτηνους και τους δινουν και ψιχουλα για να μεινει μιζα γι'αυτους,τι αποτελεσμα περιμενεις να βγει?Εκτρωματα φυσικα!
Τωρα οσον αφορα την ανεγερση πυργου ή κατι παρεμφερες,δε βρισκω το λογο κυριε Δημητρη γιατι να μαζεψουμε τον κοσμο και τους επισκεπτες στο κεντρο!Καταλαβαινω τον συλλογισμο σας,οι επισκεπτες θα πηγαιναν στο κεντρο και θα ειχαν δουλεια τα μαγαζια.Οκ,αλλα ας σκεφτουμε λιγο πιο μακροπροθεσμα!Ενα κεντρο σαν αυτο που περιγραφω,στις παρυφες της πολης,θα μπορουσε να εχει ευεργετικη επιδραση στη μελλοντικη αναπτυξη της.Αφηστε το οικοπεδο της ΣΚΟΣ,μπορει να μη συμφερει οικονομικα.Υπαρχουν απεραντες εκτασεις προς τη θαλασσα,στην πρωην λιμνη Μουρια,οι οποιες περιμενουν καποιον να τις αξιοποιησει!Εχει γινει μια προταση για τη δημιουργια πιστας αυτοκινητου απο την ΑΟΛΑΠ,γιατι να μην συνδυαστει με ενα πολιτιστικο-αθλητικο κεντρο του δημου?Φανταστειτε,στην πιστα να γινονται αγωνες πανελληνιας και διεθνους ακομη εμβελειας,στο πολιτιστικο κεντρο το Διεθνες Φεστιβαλ Κινημητογραφου Ολυμπιας,και στο αθλητικο κεντρο διεθνεις αγωνες στιβου..!Αν το καλοσκεφτειτε,μιλαμε για χιλιαδες επισκεπτες!Και αυτα που ειπα ειναι καποια πραγματα που μου ηρθαν σε μια πρωτη σκεψη.Με ολα αυτα,σε αυτη την περιοχη θα δημιουργηθει ενα οικιστικο κεντρο,το οποιο θα κανει την πολη να αναπτυχθει οικονομικα και πληθυσμιακα,καθως πολλοι θα θελουν να μεινουν και να φτιαξουν τις επιχειρησεις τους σε αυτο το νεο και πολλα υποσχομενο προαστιο του Πυργου.
Φιλικα,Νικος
Υ.Γ.:Ελπιζω να μη βγηκα πολυ εκτος θεματος!
Φίλε nikpyrgos,χαίρομαι που ένας παράγων της πόλης συμμετέχει στη συζήτησή μας. Μακάρι να μπορούσαμε να τη διεξαγάγουμε δια ζώσης.
Μιλάμε για πολιτισμό και τουρισμό. Εσύ ωα αλλοδαπός τουρίστας, τι θα ερχόσουν να δεις στην πόλη του Πύργου; Τις πολυκατοικίες της μήπως; Το μπάλωμα στη στέγη του Αγίου Νικολάου; Τα ερειπωμένα νεοκλασικά; Αντιθέτως, γιατί οι τουρίστες κατακλύζουν τη Ρώμη, το Παρίσι και τόσες άλλες πόλεις της Ευρώπης; Επειδή έχουν διατηρήσει την ταυτότητά τους, όπως αυτή διαμορφώθηκε γραμμικά, μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Από τη θέση σου θα γνωρίζεις π.χ. ποια η θέση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης στη ζωή της πόλεως. Ένα απλό μαυσωλείο βιβλίων είναι, πεταμένο σε ένα άθλιο κτήριο στην άκρη της πόλεως.
Και τώρα φαντάσου τη Δήμητρα να έχει μετατραπεί σε πολυχώρο πολιτισμού, να σφύζει από νέους, μαθητές και φοιτητές και να λάμπει στο κέντρο της πόλεως ανακαινισμένη και φωταγωγημένη. Χωρίς να έχει ανεγερθεί άλλο ένα τσιμεντόκουτο.
Φαντάσου τις αποθήκες του ΑΣΟ ως κάτι αντίσοιχο. Μέχρι παγοδρόμιο θα μπορούσαν να στεγάσουν. Εμείς όμως προτείναμε να τις γκρεμίσουμε για να χτίσουμε νέο, τσιμεντένιο Άγιο Χαράλαμπο. Δε μας αρέσει το πανηγύρι του Αγίου όπως γίνεται για πάνω από έναν αιώνα. Φαντάσου μία πινακοθήκη στην ταγικά ερειπωμένη σήμερα οικία Παπαγιάννη. Φαντάσου ανακαινισμένη την έπαυλη Καρανικολού στο Λεβεντοχώρι. Φαντάσου το Μανωλοπούλειο απαλλαγμένο από την απαίσια τσιμεντένια προσθήκη της δεκαετίας του '80, να στεγάζει τις υπηρεσίες του ΤΕΙ και απέναντί του, στο εργοστάσιο του Ξυστρή να βρίσκονται οι χώροι διδασκαλίας, ο δε ελεύθερος χώρος να είναι πάρκο.
Φαντάσου αντί για το νεκροταφείο Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας που θα στεγάσει, το Ινστιτούτο να στέγαζε ένα Μουσείο Σταφίδας. Για την ελληνική Ιστορία δεν είναι Ο Πύργος η πιο ενδεδειγμένη πόλη. Και φαντάσου η είσοδος της πόλης, στα 100 στρέμματα του ΑΣΟ, να είχε ένα πάρκο αντί για άλλο ένα επαρχιώτικο Mall.
Φαντάσου η Αγορά να στέγαζε επιτέλους ένα πραγματικό Αρχαιολογικό Μουσείο και όχι τις δήθεν εκθέσεις ζωγραφικής. Φαντάσου αντί για τον Άγιο Χαράλαμπο τον Τσιμεντοβλύτη να ξαναδίναμε στον Αγιο Αθανάσιο την αρχική μορφή που σχεδίασε ο μέγας Τσίλλερ.
Φαντάσου όλα τα νεοκλασικά της πόλεως ανακαινισμένα. Μόνο η παλιά Βιβλιοθήκη στη Μανωλοπούλου και το Αχίλλειον να ανακαινίζονταν, και θα είχαμε διαφορά.
Φαντάσου ακόμα τη Λίμνα, έστω και σε μικρότερο μέγεθος, να μας θυμίζει την "αέναον λίμνην" του Παυσανία, που αγνάντευε από τον τάφο του στους Λετρίνους ο Πέλοψ, τη λίμνη που έδωσε το όνομά της στη μεσαιωνική Ηλεία και μετά σε όλο το Μωριά.
Και τέλος, επιμένω, φαντάσου ένα πέτρινο τριώροφο πύργο στο λόφο του Επαρχείου, να είναι το σύμβολο της πόλης. Όπως αναστηλώθηκε ο πύργος του μοναστηριού στη Λυγιά.
Αν όλα αυτά γίνονταν πραγματικότητα, θα συνέρρεαν οι τουρίστες και ο Πύργος θα γινόταν Φλωρεντία; Ασφαλώς όχι. Πιθανόν όμως θα ήταν κάτι καλύτερο από τη μίζερη επαρχιακή πόλη που είναι σήμερα και που τη γνωρίζουμε μόνο από τις φωτιές, τους σεισμούς και το χασίς που παράγει.
Σκληρά λόγια, αλλά αληθινά από έναν "Αθηναίο" που περιμένει πώς και πώς να τελειώσει με την Αθήνα και να κατέβει μόνιμα σε μία πόλη που θα τον γεμίζει αισιοδοξία και όχι μιζέρια.
Εσείς που μένετε εκεί σκεφθείτε καλά ότι ανάπτυξη δεν είναι μόνο η πληθυσμιακή ανάπτυξη, μόνο και μόνο για να κοπούν περισσότερα οικόπεδα και να δοθούν κάποιες αντιπαροχές ακόμη. Οι τουρίστες θα τα σιχαθούν αυτά και θα τραβήξουν για άλλες πολιτείες. Και το χειρότερο, οι άσχημες πόλεις μας θα γεννούν ολοένα και περισσότερο άγχος και βία, η κοινωνία μας θα καταρρέει και η ζωή μας θα γίνεται αφόρητη.
Δημοσίευση σχολίου